Donderdag

9 april 2016 - Willemstad, Nederlandse Antillen

Weer een tijdje geleden dat ik heb geschreven. Maar nu heb ik eventjes tijd. 

Donderdag:

Papa zijn cursisten hoefde alleen nog maar het theorie examen te doen. Daarna zou de cursus afgerond zijn. Ze zouden ook pas om 9 uur beginnen in plaats van 8 uur. 
Ik moest ook tot 9 uur wachten want dan gaan de winkels pas open en ik moest nog een nieuwe behuizing halen voor mn GoPro. Theo wist een winkel waar ze het zouden hebben. Hij zou mij er naar toe leiden met de auto. Bij die winkel hadden ze heel veel, maar niet wat ik nodig had. Zij wisten wel een andere winkel die het zou hebben. Theo moest zelf naar zijn werk dus ik ging in mn uppie weer opzoek. Eerst was het al een onmogelijke opgave om een parkeerplek te vinden. Maar een kilometer buiten de stad vond ik er eindelijk een. 
Toen nog zoeken naar de winkel. De man uit de vorige winkel had gezegd dat het de 5e winkel was uit een rijtje. Dat rijtje wist ik wel te vinden. Alleen ik weet niet hoe ze hier tellen maar het was in ieder geval niet nummer 5. Meer iets van de 12 of 13e winkel ofzo. Maar goed ik heb hem gevonden. Ik vraag aan een meisje die daar werkt of zij hebben wat ik zoek. Ze zei van wel en wilde het gelijk afrekenen. Maar toen ik de behuizing goed bekeek begon ik ernstig te twijfelen of het wel de goede was. Ze zou hem anders wel uit de verpakking halen. Nou mooi niet he dat dat dus paste. En er zaten ook een soort van gaten in aan de achterkant dus dat kon nooit de bedoeling zijn om daar mee te gaan duiken. Ze ging maar hulp vragen bij een van haar collega's. Die kon gelijk zien dat ze de verkeerde had. De ene die ik nodig had lag kant en klaar achter de kassa. Hoppa. Geregeld. Wat een opluchting. 

Vanaf de stad doorgereden naar de struisvogelfarm. Struisvogels komen hier eigenlijk helemaal niet voor maar omdat dit een goede plek voor handel is, zijn ze we wel. Met een touringcar konden we het park rond. Bij elk hok met struisvogels was weer een ander verhaal. De tourguide vertelde bij alles wat. Leuk om te zien hoe dat allemaal gaat. Daarna ben ik weer naar huis gereden. 

Het park waar Theo en Sylvia op wonen is beveiligd met een hek. Ik moet Theo bellen en die belt dan naar het hek toe om hem open te doen. Dus ik Theo bellen, geen gehoor. Nog een keer bellen, weer geen gehoor. Nog een keer en toen kreeg ik iemand die Papiaments sprak aan de telefoon. Later hoorde ik dat dat het bandje was wat je in nederland ook wel eens te horen krijgt: ''Dit nummer is niet bereikbaar''.

Dan maar papa bellen. Ook geen gehoor. En hij had nog zo gezegd: ''Als jij weg bent, laat ik mn telefoon aan staan want als er dan iets is kan je altijd bellen!'' Nou mooi niet dus. Uiteindelijk na 8 (!!) keer bellen en 2 smsjes nam papa op. Ze zaten lekker buiten aan het bier en hadden de telefoon niet gehoord. Gelukkig kon de poort open gemaakt worden. Thuis hebben we nog even lekker gezwommen. Daarna ons klaar gemaakt voor het feest. Omdat alle drie de cursisten geslaagd waren zou er een feestje gegeven worden. Die kwamen om 16.00 uur. Papa deed de diploma uitreiking en wat waren ze allemaal blij en trots dat ze geslaagd waren. Harstikke leuk! Daarna nog lekker bier en rum gedronken met zijn allen. Hele gezellige avond was het. De vriendinnen van 2 cursisten waren er ook bij en ook nog een zijn ouders. Erg gezellig allemaal. Rond 20.00 uur was iedereen weer vertrokken. Niet lang daarna zijn we allemaal ons bedje in gedoken. Want de volgende ochtend ging de wekker weer om 05.15 uur!

Foto’s